KURUMSAL
SON DUYURULAR

Prof. Dr. Ahmet Hakan HALİLOĞLU ve Prof. Dr. Timur GÜRGAN ile İnstagram Canlı Yayın Programı
24 Ocak 2023
Prof. Dr. Özlem Evliyaoğlu ile İnstagram Canlı Yayın
10 Haziran 2022
Prof. Dr. Recai Papuçcu ile İnstagram Canlı Yayını
19 Şubat 2022
Evlilikte Cinsellik: Ağrılı Cinsel İlişkide Fizyoterapist Bakış Açısı
09 Şubat 2022
Embriyolog Semra Sertyel ile İnstagram Canlı Yayını
22 Aralık 2021
1.Bölüm
Küçükken evcilik oynardık arkadaşlarla ben hep anne olurdum , hevesim vardı hep anne olmaya nerden bilebilirdim ki hayatın annelik duygusunu benden alıp hevesimi kırabileceğini, eşimle evlendiğimizde hemen olsun istedik bir bebeğimiz sekizinci ayında öğrendik insanın kendine bile hükmü olmadığını elinden bir şey gelmeyişini kader konuşunca insan susarmış ya hani o zaman idrak edebildik bu sözün manasının ne demek olduğunu "Azosperm"? neydi bu terim ne demekti hayatımızın geri kalanını kaplayacağını hiç düşünememiştik..1 senemiz dolmuştu doktorun bize sizin normal yolla çocuğunuz olmaz gidin büyük şehirlerde tüp bebek deneyin deyişi hala kulaklarımda çınlar o zaman gurbetteydik sanki oradaki dağları alıp da omuzlarıma koymuşlardı hala onların yüküyle yaşıyorum... velhasıl kelam İstanbul’un yolunu tuttuk internetten kendimce araştırıp bulduğum en iyisi dediğim bir merkeze gittik, umutlarım vardı olmazsa olmaz demiyordum hiç, kendimden emin bir şekilde hayallerimi umutlarımı da beraberimde valizime koyup gittik İstanbul’a hayallerimi alıp beni eli boş koyan o şehire, teseye aldılar ertesi gün eşimi beni hazırlamadılar sperm bulunursa o zaman başlayacaktı umut yolundaki serüvenimiz, esim içeriye girdi canımın yarısı onla gitti sanki ve sonra uzun bir bekleyiş kapının önünde sanki zaman artık durmuştu bir tek nefes alıp verişimi hissedebiliyordum her şey sus pus olmuştu kapıdaydı gözlerim içeriden bitek esim çıkmayacaktı bekliyordum hayallerimi umutlarımı heveslerimi "ANNE" kelimesi çıkacaktı o kapıdan kalbimdeki dualarla bekliyordum.. sonun da çıkmışlardı doktorun bakışları hiçte iç açıcı gözükmüyordu bir şey sormadım ilk basta esimin uyanmasını bekliyordum önceliğim her zaman ki gibi hep oydu zaten, eşim uyandı sonra doktor geldi. Yine sustuk çaresizce doktorun dudaklarından dökülecek kelimeleri bekliyorduk umut dolu kelimeleri hayatimizi değiştirecek kelimeler.Doktor "maalesef bulamadık" dedi o anki acıyı çaresizliği sanki ömrüm boyunca bir daha yaşayamam. O an o kadar çok anladım ki aciziyetimi o anı hangi kelimeyi kullansam ifade edemem tam anlamıyla..